رایاتور آلومینیومی

رادیاتورهای آلومینومی مبدلهای حرارتی هستند که گرمای تولید شده در موتورخانه یا پکیج را به فضا های داخلی می رسانند رادیاتورهای آلومینومی با شاخص پره محاسبه وعرضه می گردند و بستگی به نوع طراحی پره و ابعاد و روش تولید، گرما دهی بین 80 الی 150 کیلو کالری در ساعت دارند .رادیاتورهای آلومینومی به 2 روش اکسترودی ( رادیاتورهای سه تیکه) و دایکاست (یکپارچه ) تولید می گردنند که رادیاتوریکپارچه قابلیت افزایش و کاهش تعداد پره را دارا می باشد و از گرمادهی بیشتری برخوردارند .

گرمایش

در میان مولفه‎ های مصرف انرژی در ساختمان، سیستم‎های گرمایشی که عمدتا از سوخت‎های فسیلی استفاده می‎کنند و از جمله مصرف کنندگان عمده انرژی بشمار می‎روند، از اهمیت ویژه‎ای برخوردار هستند، چرا که 70% از گاز طبیعی مصرفی کشور به گرمایش ساختمان اختصاص می‎یابد. توجه به عوامل گوناگونی که در میزان مصرف انرژی گرمایشی ساختمان نقش دارند، در ارائه راهکارهای صرفه‎‌جویی در بخش ساختمان و کاهش مصرف انرژی در بخش خانگی، تاثیر فراوانی می‎گذارد. شرایط اقلیمی و آب و هوایی، معماری ساختمان، مصالح ساختمان، راندمان سیستم‎های گرمایش، بکارگیری تجهیزات با ظرفیت مورد نیاز که اساساً در میزان بار حرارتی ساختمان موثر هستند و همچنین کنترل سیستم‎های گرمایش از عوامل موثر در میزان مصرف انرژی گرمایشی محسوب می‎شوند.

گرمایش مرکزی

در سیستم‎های گرمایش مرکزی، گرمای مورد نیاز تمام قسمت‎ها در یک قسمت از ساختمان تولید می‎شود و به کمک وسایل توزیع از قبیل رادیاتور، فن کویل، کانال و ... به بخش‎های مورد نیاز فرستاده می‎شود. اساس کار سیستم‎های گرمایش مرکزی بر این است که حرارت از یک منبع انرژی به قسمت‎های مختلف ساختمان انتقال می‎یابد. برای انتقال حرارت وجود سیال واسطه‎ای چون آب، بخار و یا هوا لازم است که ناقل حرارت بین منبع انرژی و دستگاه‎های گرم کننده باشد. سیستم‎های گرمایش مرکزی همگی دارای یک دیگ آب گرم یا دیگ بخار می‎باشند و تفاوت میان سیستم‎های مختلف گرمایش مرکزی در پایانه‎های آنها می‎باشد که می‎تواند رادیاتور آلومینیومی یا فولادی، فن کویل، هواساز یا فن کویل‎های کانالی باشد.

گرمایش موضعی 

 بخاری ها
بخاری، بیشتر برای گرمایش بخش محدودی از فضای ساختمان، کاربرد موثر دارد. به کارگیری بخاری در نقاط مختلف منزل، قابلیت انعطاف بیشتری از نظر بهینه سازی مصرف سوخت دارد. در انتخاب بخاری باید به عواملی از قبیل ایمنی، مصرف کم، هزینه نصب مناسب، رده بالاتر در برچسب انرژی، مطابقت با استانداردهای زیست محیطی و تناسب ظرفیت و اندازه وسیله با فضا توجه نمود. بخاری‌های گازی و نفتی بدون دودکش تا حد زیادی مطابق با معیار و الگوی صحیح مصرف هستند. در مواردی که مایل به استفاده از وسایل گرمایشی جانبی هستید، استفاده ازانواع بخاری های بدون دودکش توصیه می‌شود. این بخاری‌ها را می‌توان در هر جایی از منزل و بدون هیچ محدودیتی نصب کرد، البته توجه داشته باشید، ظرفیت بخاری‌ها نباید بیش از نیاز فضای مورد نظر انتخاب شوند. توجه کنید که بالا بودن ظرفیت دستگاه‌ها تضمینی بر افزایش بازدهی آن‌ها نمی‌باشد و بهتر است از وسایل با اندازه مناسب و زمان کار طولانی‌تر استفاده شود.

گرمایش آب

حدود 15 تا 20 درصد انرژی مصرفی هر خانوار صرف تامین آب گرم بهداشتی می‌شود. از این رو انتخاب آبگرمکن مناسب تاثیر مهمی در کاهش مصرف سوخت خواهد داشت. آبگرمکن‌های متداول در دو نوع گازی و نفتی موجود هستند. استفاده از آبگرمکن خورشیدی نیز به دلیل بهره‌گیری از انرژی طبیعی خورشید در حال گسترش است. در انتخاب آبگرمکن باید به مواردی مانند تعداد افراد خانواده، عادت‌های بهداشتی، میزان مصرف سوخت، بازده دستگاه، رده‌ انرژی در برچسب انرژی، هزینه نصب و راه اندازی و نحوه کاربرد آن توجه نمود.
برچسب‌های انرژی، برچسب‌های اطلاع رسانی هستند که بر روی تجهیزات استفاده کننده از حامل‌های انرژی، الصاق می‌شوند و به روش‌های مختلف، مفاهیمی نظیر وضعیت مصرف انرژی سالیانه، بازده، صرفه جویی و یا هزینه‌های انرژی را مشخص کنند. هر چه رده انرژی بالاتر باشد، آبگرمکن دارای بازده بیشتر و صرفه جویی بیشتر در مصرف گاز است. شایان ذکر است آبگرمکن‌های گازسوز می‌بایست در فضای بسته با در نظر گرفتن هوای مورد نیاز احتراق و توجه به مسایل ایمنی نصب گردد و از نصب آن‌ها در فضاهای باز جداً خودداری گردد. همچنین عایقکاری لوله‌های رفت و برگشت آبگرم به دستگاه (آبگرمکن گازسوز) ضروری است.

شناخت انواع پمپ

پمپ وسیله ای مکانیکی برای انتقال مایعات است که با افزایش فشار جریان آن، امکان جابه جایی مایعات را به ارتفاعی بالاتر (با افزایش هد) یا حتی پایین دست (معمولاً حوضچه یا مخزن) فراهم می آورد.

به طور کلی پمپ به دستگاهی گفته می شود که انرﮊی مکانیکی را از یک منبع خارجی اخذ و به سیال مایعی که از آن عبور می کند، انتقال می دهد. در نتیجه انرﮊی سیال پس از خروج از این دستگاه (پمپ) افزایش می یابد. از پمپ ها برای انتقال سیال به یک ارتفاع معین و یا جا به جایی آن در یک سیستم لوله کشی و یا هیدرولیک استفاده می نمایند. به عبارت کلی تر از پمپ برای انتقال سیال از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می کنند. پمپ ها دارای انواع مختلفی هستند که هرکدام دارای کاربرد خاصی می باشند. مهم ترین پمپ هایی که در این واحد استفاده شده اند عبارت اند از:
1. پمپ های سانتریفوﮊ.
2. پمپ های رفت و برگشتی.
3. پمپ های چرخ دنده ای.

پمپ های سانتریفوﮊ: این پمپ ها از نوعی می باشند که انتقال انرﮊی از آنها به سیال به طور دائمی انجام می پذیرد. پمپ های سانتریفوﮊ معمولاً نیروی محرکه خود را از طریق یک الکترو موتور (موتور الکتریکی) دریافت می کنند. انتقال نیروی محرکه از موتور به پمپ از طریق یک محور به نام شَفت منتقل می شود. شفت موتور به وسیله نوعی تجهیزات مکانیکی به نام کوپلینگ به شَفت پمپ متصل شده است. به این ترتیب انتقال نیرو به راحتی از طریق شفت موتور الکتریکی به شفت پمپ منتقل می گردد.

پمپ های سانتریفوﮊ دارای یک محفظه هستند که حلزونی شکل است و پوسته یا کِیسینگ نامیده می شود و درون آن یک یا چند چرخ قرار دارند که روی یک محور (شفت) نصب شده اند. هر چرخ مجهز به تعدادی پره می باشد. انتقال انرﮊی به سیال در این قسمت انجام می شود. برای اینکه از محل خروج شفت از کِیسینگ پمپ سیالی خارج نشود و اصطلاحا نشتی به خارج نداشته باشیم از ابزاری به نام مکانیکال سیل استفاده شده است. نکته بسیار مهم در مورد این نوع پمپ ها هواگیری یا پرایم کردن پمپ پیش از روشن کردن آنها می باشد. یعنی پس از لاین آپ نمودن پمپ و اطمینان از ورود سیال به داخل پمپ، باید از خروج کامل هوا یا گاز حبس شده در داخل پمپ نیز اطمینان حاصل نمود. از این نوع پمپ ها در ابعاد و اندازه های مختلف برای مصارف گوناگون ساخته می شوند.

پمپ های رفت و برگشتی: این نوع پمپ ها وسایلی هستند که انتقال انرﮊی از آنها به سیال به صورت پریودیک و دوره ای می باشد. نیروی محرکه این نوع پمپ ها نیز غالبا توسط موتورهای الکتریکی تامین می گردد. در این نوع پمپ ها حرکت چرخشی میل لنگ تبدیل به حرکت رفت و آمدی پیستونی در یک سیلندر می شود. با عقب رفتن پیستون در سیلندر ایجاد مکش شده و در نتیجه مایع از طریق یک شیر ورودی داخل سیلندر می گردد. با حرکت پیستون به طرف جلو دریچه ورودی بسته و مایع از طریق شیر خروجی به خارج هدایت می گردد. شیرهای ورودی و خروجی یک طرفه بوده و طوری ساخته شده اند که در مراحل رفت و آمد پیستون، از ورود مایع داخل سیلندر به قسمت کم فشار و بالعکس ممانعت شود. اگر به جای پیستون، پلانجری در داخل سیلندر رفت و آمد کند در این حالت به آن پمپ پلانجری می گویند. در ضمن چنانچه پلانجر دیافراگمی را حرکت دهد پمپ از نوع دیافراگمی است. فرق میان پیستون و پلانجر در این است که طول سر پیستون کوتاه تر از مسافتی است که پیستون درون سیلندر طی می نماید، در حالی که طول پلانجر بیشتر از طول مسافت طی شده توسط آن در داخل سیلندر می باشد. از طرفی در پمپ های پیستون از حلقه یا رینگی جهت آب بندی پیستون و سیلندر استفاده شده است که روی بدنه پیستون قرار گرفته و همراه آن حرکت می کند، در حالی که در پمپ های پلانجری این رینگ روی سیلندر قرار دارد و ثابت است. این پمپ ها معمولاً کم ظرفیت هستند ولی فشار خروجی سیال را می توانند تا مقدار زیادی افزایش دهند. بنابراین از این پمپ ها در جاهایی که نیاز به جا به جا کردن سیالی با حجم کم ولی فشار بالا می باشد استفاده می کتتد. در ضمن باید به این نکته نیز توجه داشت که جریان سیال در این پمپ ها به صورت غیر یکنواخت می باشد. نکته بسیار مهم در مورد این پمپ ها آن است که هرگز نباید آنها را در حالی که شیر خروجی پمپ (دیسچارج پمپ) بسته است روشن نمود.

پمپ های چرخ دنده ای: این پمپ ها نوعی از پمپ های گردشی یا روتاری می باشند. پمپ های چرخ دنده ای از دو قسمت متمایز تشکیل شده اند، یکی قسمت جداره ثابت و دیگری قسمت دوار که شامل یک محور گردان با چرخ دنده می باشد. در پمپ های چرخ دنده ای مقداری مایع بین دنده های چرخ دنده پمپ به اصطلاح به تله می افتد و در اثر چرخیدن چرخ دنده ها این مایع به قسمت خروجی پمپ رانده می شود. این پمپ ها به گونه ای ساخته می شوند که در آنها فاصله میان اجزاء گردنده و جداره ثابت بسیار کم می باشد. کار برد این پمپ ها برای جا به جایی مایع با حجم کم و فشار متوسط می باشد. نکته مهم در مورد این پمپ ها آن است که هرگز نباید آنها را در حالی که شیر خروجی پمپ بسته است روشن نمود؛ چرا که در این حالت، اگر هیچ شیر اطمینانی در مسیر discharge پمپ وجود نداشته باشد، یا خود پمپ از بین می رود و یا اینکه لوله DisCharge می شکند.

می توان پمپ ها را بر اساس نحوه عملکردشان به گونه ای دیگر نیز دسته بندی کرد:
1 پمپ های سانتریفوژ (جریان شعاعی(
2 پمپ های محوری
3 پمپ های نیمه سانتریفوژ (یا با جریان مختلط(

1 پمپ سانتریفوژ (شعاعی( : عملکرداین پمپ به این صورت است که درآن سیال موازی محور وارد چرخ پمپ شده و عمود برآن از چرخ خارج می گردد. این پمپ ها معمولاً برای ایجاد فشارهای بالا در دبی های کم به کارمی روند. بنابراین اغلب پمپ های سانتریفوژ توانایی خوبی درایجاد فشارهای بالا دارند. پمپ های سانتریفوژ شایع ترین نمونه از پمپ ها هستند.

2 پمپ های محوری: سیال موازی محور وارد پمپ می گردد و به طور موازی نسبت به محور ازچرخ خارج می گردد. این پمپ ها برای ایجاد فشارها و دبی های متوسط به کار می روند.

3 پمپ های نیمه سانتریفوژ (مختلط): سیال موازی محور وارد چرخ پمپ می گردد و به طور مایل نسبت به محور از چرخ خارج می گردد. این پمپ ها برای ایجاد فشارها و دبی های متوسط به کارمی روند. این پمپ ها نسبت به پمپ های سانتریفوژ توانایی بیشتری در استفاده و به کارگیری دبی های بالا رادارند.

مبانی و کاربرد پمپ های گریز از مرکزcentrifugal pump اصول کار کلیه این پمپ هابراساس استفاده از نیروی "گریز از مرکز" پایه گذاری شده است. هر حجمی که در یک مسیر دایره ای یا منحنی شکل حرکت کند، تحت تأثیر نیروی گریز از مرکز واقع می شود. جهت نیروی مذکور طوری است که همواره تمایل دارد که جسم را ازمحور یا مرکز دوران دور سازد.

◄قسمت های اساسی یک پمپ گریز از مرکز عبارتند از:
1. الکتروموتور: که شامل قسمت الکتریکی پمپ است.
2. کوپل یا هم محور سازی:که متصل کننده الکترومتر به شافت (محور) پمپ است.
3. هوس برینگ: که محل قرار گیری برینگ ها می باشد
4. مکانیکال سیل: که محل آب بندی پمپ و جدا کننده سیال پمپاژ شده و قسمت مکانیکی پمپ می باشد.
5. پره های پمپ: که با توجه به نوع کاربرد دارای انواع مختلفی می باشد.

مواد: پمپ های سانتریفیوژ که معمولا به بازار عرضه می شوند دارای ترکیبات برنزی، تمام برنزی، یا دارای ترکیب آهنی می باشند. در ساختار نیمه برنزی، پروانه خلاف شافت (اگر به کار برده شده باشد) و رینگ های سایشی برنزی خواهد بود و محفظه از چدن است. این مواد ساختمانی برای قسمت های از پمپ می باشد که در تماس با پمپاژ شده می باشد.

کاویتاسیون: این پدیده یکی از خطرناک ترین حالت هایی است که ممکن است برای یک پمپ به وجود آید. آب یا هر مایع دیگری، در هر درجه حرارتی به ازای فشار معینی تبخیر می شود. هرگاه در حین جریان مایع در داخل چرخ یک پمپ، فشار مایع در نقطه ای از فشار تبخیر مایع در درجه حرارت مربوطه کمتر شود، حباب های بخار یا گازی در فاز مایع به وجود می آیند که به همراه مایع به نقطه ای دیگر با فشار بالاتر حرکت می نمایند. اگر در محل جدید فشار مایع به اندازه کافی زیاد باشد، حباب های بخار در این محل تقطیر شده و در نتیجه ذراتی از مایع از مسیر اصلی خود منحرف شده و با سرعت های فوق العاده زیاد به اطراف و از جمله پره ها برخورد می نمایند. در چنین مکانی بسته به شدت برخورد، سطح پره ها خورده شده و متخلخل می گردد. این پدیده مخرب در پمپ ها را کاویتاسیون می نامند. پدیده کاویتاسیون برای پمپ بسیار خطرناک بوده و ممکن است پس از مدت کوتاهی پره های پمپ را از بین ببرد. بنابراین باید از وجود چنین پدیده ای در پمپ جلو گیری گردد. کاویتاسیون همواره با صداهای منقطع شروع شده و سپس در صورت ادامه کاهش فشار در دهانه ورودی پمپ، بر شدت این صداها افزوده می گردد. صدای کاویتاسیون مخصوص و مشخص بوده و شبیه برخورد گلوله هایی به یک سطح فلزی است. هم زمان با تولید این صدا پمپ نیز به ارتعاش در می آید. در انتها این صداهای منقطع به صداهایی شدید و دائم تبدیل می گردد و در همین حال نیز راندمان پمپ به شدت کاهش می یابد.

کاربرد انواع لوله ها در صنعت تاسیسات

آهنی سیاه	لوله کشی تاسیسات حرارت مرکزی و تهوی مطبوع
فولادی بی درز	لوله کشی تاسیسات بخار و هوا با فشار زیاد
فولادی استینلس	لوله کشی فاضلاب حاوی مواد اسیدی غلیظ
آهنی گالوانیزه	لوله کشی آب سرد و گرم و گاهی فاضلاب
آهنی نرم	لوله کشی آب و فاضلاب
لوله آلومنیومی	ساخت کوئل
لوله آزبست سیمانی	لوله کشی فاضلاب و انتقال آب
لوله برنجی	لوله کشی تاسیسات گاز و مواد شیمیایی
لوله پلاستیک	لوله کشی آب
لوله پلی اتیلن	لوله کشی آب و فاضلاب
لوله پی وی سی	لوله کشی آب و فاضلاب
لوله چدنی	لوله کشی  فاضلاب
لوله سربی	لوله کشی فاضلاب حاوی مواد اسیدی غلیظ
لوله سفالی	لوله کشی فاضلاب حاوی مواد اسیدی و تخلیه گاز چاه
لوله سیمانی	لوله کشی آب و فاضلاب در زیر زمین
لوله لاستیکی	به عنوان شیلنگ در تاسیسات آبی
لوله فیبری	لوله کشی آب و فاضلاب
لوله مسی	لوله کشی مبرد و گاهی در ساخت کوئل

تعیین و تخمین ظرفیت دیگ

مبنای تعیین ظرفیت دیگ در سه نوع آبگرم یا آب داغ و یا بخار توان گرمایش آنها برحسب BTU / HR  یا KCAL / HR و یا KW است. برای دیگ های بخار به غیر از توان حرارتی تعیین عامل دیگری همچون توان تولید بخار در ساعت بر حسب KG / HR یا LB / HR نیز ملاک انتخاب قرار می گیرد. همچنین برای دیگ های بخار به کارگیری واحدی چون BHP (اسب دیگ) بسیار رایج است. به طور کلی برای دیگ های پرظرفیت واحد BHP کاربرد بیشتری دارد . در هر حال هر BHP معادل 475 BTU / HR و 9.81 KW است که بر این اساس می توان انتظار داشت که دیگی با قدرت 1BHP تحت فشار 15PSI توان تولید 34.5 پوند بخار در ساعت را داشته باشد.

درصد تلفات در دیگ های بخار از طریق دودکش تشعشع و هدایت بدنه و زیر آب کشی به ترتیب در حدود 15 و 4 و 3 درصد است.

تعیین ظرفیت دیگ :

BTU/ HR دیگ =BTU /HR گرمایش + BTU / HR آبگرم ×1.2

1.2 = 20 درصد به عنوان میانگین تلفات دیگ

تخمین ظرفیت دیگ :

به ازای هر 1000 فوت مربع 1 BHP یا 33520 BTU /HR :

با ظرفیت کم برای مصارف تجاری و مسکونی :

67000 ــ 3400000 BTU / HR  معادل 2ــ100 BHP

با ظرفیت متوسط برای مصارف تجاری و صنعتی کوچک :

 2500000 ــ 10000000 BTU / HR  معادل 100 ــ300 BHP

با ظرفیت زیاد برای مصارف تجاری و صنعتی بزرگ :

 10000000 ــ 33500000 BTU / HR  معادل 300 ـ 1000 BHP

یکی از روش های تخمین ظرفیت دیگ استفاده از رابطه زیر است :

Q=A×(H/3)×550

A=مساحت ساختمان M²

Q = ظرفیت تقریبی دیگ BTU / HR

H =  ارتفاع ساختمان M